Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Curatele

betekenis & definitie

(<Lat.), v., (rechtst.) voogdij ten aanzien van het beheer van middelen over een meerderjarige die wegens krankzinnigheid, verkwisting of zwakheid van vermogens zijn eigen belangen niet kan waarnemen, zulks ten gevolge van een rechterlijk vonnis, waarbij hij onder curatele is gesteld; — (in vrijer gebruik): iem. onder curatele stellen, hem het vrije beheer zijner zaken ontnemen; (fig.) kortwieken.