Autoritair betekent dat iemand eigenmachtig en bazig is. De autoritaire persoon is niet-democratisch en bepaalt en beslist alles alleen.
Soms wordt er over leiders van een land gezegd dat deze autoritair zijn. In de politicologie wordt dan ook gesproken van autoritarisme. Dit politieke systeem wordt gekenmerkt door een aantal elementen. Het eerste element is dat er geen machtsdeling is in het land. Één leider of een leidende groep heeft/hebben alle macht. Trias politica (de scheiding van de drie machten: de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht) wordt niet gehandhaafd.
Daarnaast is er niemand naast de machthebber(s) zelf, die de machtsuitoefening controleert. Typische activiteiten voor controle van de democratie worden niet geaccepteerd. Dit zijn bijvoorbeeld vrije pers, respect voor de essentiële burgerrechten en de vrijheid van meningsuiting.
Het derde element is dat regels en beleidskeuzes autoritair worden gemaakt. Dit houdt in dat beslissingen worden aangenomen omdat deze komen van de gezaghebbende(n). Een logische redenering wordt niet gegeven. Inwoners van het land kunnen het niet eens zijn met het beleid, maar mogen dit niet hardop uitdrukken. De inwoners moeten de wet naleven.
Hier zit het verschil tussen autoritarisme en totalitarisme. Bij totalitarisme probeert de gezaghebbende ook de geesten van de bevolking te beïnvloeden, dan wel niet beheersen. De algemene ideologie moet volledig aanvaard worden door de burgers.
Het laatste element is dat de gezaghebbenden er niet vanuit gaan dat hun volk de regels accepteert en opvolgt. De gezaghebbenden nemen daarentegen maatregelen van onderdrukking en geweld om ervoor te zorgen dat de burgers hun regels volgen. Daarom leggen autoritaire regimes een sterke nadruk op politie en binnenlandse inlichtingendiensten.
