Wilberforce

betekenis & definitie

Wilberforce - (William), 1769—1833, bekend Eng. philanthroop, die zijn rijkdom voor Christelijke doeleinden aanwendde; als parlementslid inzonderheid krachtig tegen de slavernij ijverde; als leider van de Evangelische beweging in de Engelsche staatskerk, ofschoon „leek”, medewerkte deze kerk te bevrijden van haar onvruchtbaar dogmatisme; mede de Church Missionary Society oprichtte, den toegang voor de Zending in Britsch Indië bepleitte en in 1813 wist door te zetten, dat er in Indië een episcopaat werd ingesteld; geheel een man van het praktische Christendom, waaraan hij o. a. een geschrift wijdde: A practical view of the prevailing religious System of professed Christians, contrasted with real Christianity (1797). — R. I. and S. Wilberforce, Life of W. Wilberforce, 5 dln. (Londen 1838); J. Stoughton, W. Wilberforce (Londen 1880).