Stevenson - (Robert Louis), Eng. romanschrijver en essayist (1850—1894), geb. te Edinburgh, de eenige zoon van een bekend ingenieur; was zelf ook bestemd voor dit vak. Zijn zwakke gezondheid stond hem dit echter niet toe. Hij stud. in de rechten, werd ook advocaat, maar deze studie trok hem weinig aan en meer en meer wijdde hij zich aan de letteren. In 1875 bezocht hij Fontainebleau en vertoefde drie jaar te midden der schilderskolonie te Barbizon.
Hier maakte hij kennis met een dame uit Californië, Mrs. Osbourne, die zijn werk critiseerde, en met wie hij in 1880 huwde. S.’s gezondheid bleef steeds uiterst zwak. Een zacht klimaat was een levensvoorwaarde voor hem. Hij bracht eenige jaren te Hyères door, vestigde zich daarna te Bournemouth, om ten slotte genezing te zoeken op Samoa, dat hij zich na een reis in de Stille Zuidzee als woonplaats koos (1887). Hier bracht hij zijn laatste levensjaren door. Het is merkwaardig, hoeveel S. ondanks zijn slechte gezondheid tot stand bracht. Meestal kon hij slechts één of twee uren per dag werken.
Soms werd hij maandenlang tot rust gedwongen. S.’s eerste werken waren reisverhalen: An Inland Voyage (1878), naar aanleiding van een cano-tocht van Antwerpen naar Pontoise en Travels with a Donkey in the Cevennes (1879), een dagboek van een reis door Frankrijk, en twee essays Virginibus Puerisque (1881) en Familiar Studies of men and books (1881), origineel geschreven en vol humor. De stijl is echter te gedwongen. S. bootste aanvankelijk den Fr. schrijver Flaubert na. Eerst werd S. slechts gewaardeerd door de critici, tot Treasure Island (1882) zijn naam vestigde. Enkele versbundels verschenen van hem : A Child's Garden of Verse (1885); de veel gelezen Underwoods (1887) en Ballads (1889). Grooter was S. echter als prozaschrijver. Tot zijn latere werken behoren het fantastische: Dr.
Jekyll and Mr. Hyde (1886); Kidnapped (1886); The Master of Ballantrae (1889) en Catriona (het 2de gedeelte van Kidnapped, 1893), de laatste drie ontleend aan de geschiedenis van Schotland, waar S. een groote voorliefde voor had. Br verschenen nog twee fragmenten : Weir of Hermiston, dat veel beloofde en St. Ives. Als essayist toont S. zich een fijn psycholoog. In zijn verhalen weet hij vooral jongenskarakters raak te teekenen. Vrouwenfiguren beschrijft hij niet, wat zijn verhalen iets eenzijdigs geeft.
