Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 17-01-2019

Solanaceeën

betekenis & definitie

Solanaceeën - Plantenfamilie der Dicotylen, orde Sympetalen-Tubifloren, met ongeveer 1700 soorten, zoowel in de gematigde streken als in de tropen, de meeste in Amerika. Het zijn kruiden of heesters met verspreide bladeren, eindstandige bloemen, die alleen staan of in bijschermen. De bloemen zijn meest 5-tallig, bijna steeds actinomorf, zelden zygomorf; de kroon vergroeidbladig en verschillend van vorm, de meeldraden 5 in getal met de kroonbuis vergroeid, het vruchtbeginsel 2-hokkig, waarvan het tusschenschot scheef ten opzichte van het middenvlak van de bloem staat. In ieder hokje zitten niet vele, soms maar 1 zaadknop.

De vrucht is een bes of een doosvrucht. Vele soorten bevatten alkaloïden en zijn dus vergiftige of geneeskrachtige planten ; andere zijn sierplanten. Zeer vele worden gekweekt. Bekende geslachten zijn: Atropa, Lycium, Scopolia, Hyoscyamus, Physalis, Capsicum, Solanum, Datura, Nicotiana en Petunia.