Sint laurens - groote rivier in het N.O. van N.-Amerika, die het water van de vijf Canadeesche meren naar den Atlantischen Oceaan voert. Hij verlaat het Ontario-meer bij Kingston en splitst zich dan terstond in een groot aantal armen om tusschen de Duizend eilanden (waarvan er 1700 zijn) door te stroomen. Dan vereenigt zich de watermassa weer en vormt over korten afstand de grens tusschen Canada en de Unie. Tusschen Brockville en Ogdensburg vernauwt zich het rivierbed zoodanig, dat twee lange rijen van stroomversnellingen ontstaan: de Galop Rapids en de Plat Rapids; daarna vormen bij Cornwall de „Duizend rotsen” een stroomversperring, waardoor de 18 K.M. lange Long Sault ontstaat, beneden welke de rivier zich verwijdt tot het 60 K.M. lange Lake Francis.
Hierop volgen tot nabij de stad Montreal een rij van watervallen en stroomversnellingen, o. m. van Beauharnois en de Lachine Rapids. Daar de rivier nu nog slechts 3,6 M. boven zeeniveau is, begint hier de rustige benedenloop. De lengte van de rivier bedraagt 1500 K.M. Ondanks de enorme waterhoeveelheid, is de St. L. toch van nature slechts over korten afstand voor kleine schepen bevaarbaar. Door kunstwerken zijn alle hindernissen echter uit den weg geruimd. Door uitdieping van het St. Peter-meer werd hij direct bevaarbaar tot Montreal voor schepen van 8,4 M. diepgang. Daarna werden zes kanalen gegraven om de stroomversnellingen te ontgaan.
Te zamen hebben deze kanalen een lengte van 73 K.M. met 22 sluizen. Schepen van 14.000 Reg. Ton kunnen thans tot Quebec, van 7000 R. T. tot Montreal varen. Zoo trok de St. Laurens niet alleen het belangrijkste deel van den Canadeeschen handel tot zich, maar werd tevens de scheepvaart-weg voor het geheele meren-gebied. Een kanaal langs de Richelieu naar de Hudson en New-York heeft de beteekenis nog verhoogd.
