Pleyte (W.)

betekenis & definitie

Pleyte (W.), - geb. 1836 te Hillegom en overl. te Leiden 1903; studeerde in Utrecht in de theologie, werd in 1869 benoemd tot conservator aan het Rijksmuseum van Oudheden en in 1891 tot Directeur van genoemd Museum. Behalve met de Egyptologie en de Nederlandsche Oudheidkunde hield hij zich ook bezig met de geschiedenis van Leiden. Zijn voornaamste werken zijn, behalve verschillende artikelen in „Zeitschrift für Aegyptische Sprache”, „Recueil de Travaux Proceedings of the society of Biblical Archeology”, „Verhandelingen in de Koninklijke Academie van Wetenschappen” en in „het Maandbl. v. h. onderwijs, inzonderheid voor de bewaarschool” : Etudes égyptologiques, III vls. (1866—69); Papyrus de Turin, facsimilés par Francesco Rossi de Turin (Leiden 1869—76); Leiden voor 300 jaren en thans (Leiden 1874); Nederlandsche Oudheden vanaf de vroegste tijden tot op Karel den Groote (Leiden 1877); Chapitres supplémentaires du Livre des Morts, 3 vls. (Leiden 1881), enz.