Oldenberg

betekenis & definitie

Oldenberg - (Hermann), Duitsch Sanskritist, geboren 1854 te Hamburg, vestigde zich in 1878 te Berlijn als privaat-docent, werd in 1881 buitengewoon hoogl. aldaar, in 1889 gewoon hoogl. in Sanskrit en vergelijkende taalwetenschap te Kiel en in 1908 te Göttingen; overleed aldaar in 1920. O. gaf verscheidene Indische werken met vertaling in het licht, als Dîpavamsa (Londen 1879), Vinaya Pitakam (5 dln. ald. 1879—82), Thera and Theri Gâthâ (ald. 1883, met Pischel), Vinaya Texts (met Rhys Davids, 3 dln., Oxford, 1881—85, vormende dl. 13, 17 en 20 van de „Sacred Books of the East”); verder heeft men van hem : Buddha, sein Leben, seine Lehre, seine Gemeinde (Berl. 6de dr. 1914), Die Religion des Veda (2de dr. 1917), Vorwissenschaftliche Wissenschaft: die Weltansehauung der Brâhmana-Texte (1919).