Lycurgus, - 1) zoon van Dryas en koning der Edoniers in Thracië, die om zijn vervolging van Dionysus (Bacchus) en der Bacchanten door de goden met blindheid geslagen werd en op rampzalige wijze om het leven kwam.
2) de mythische wetgever van Sparta, zoon van koning Eunomus uit het geslacht der Procliden, reisde 10 jaren lang rond in Creta, Klein-Azië en Egypte. Te Sparta teruggekeerd, werd hij bij de gerezen burgertwisten als wetgever aangesteld. Geheel in den geest zijns volks voerde hij gelijkheid van bezit, strenge leefregels en harden krijgstucht in, die ieder burger tot soldaat en den staat tot een militaire republiek herschiepen, en nadat hij zijn medeburgers zijn door het Delphische orakel bezegelde wetten tot aan zijn terugkeer had laten bezweren, begaf hij zich in vrijwillige ballingschap. Hoe en waar hij stierf is onbekend : ook zijn leeftijd is onzeker, hoewel die gewoonlijk in de 9de eeuw wordt gesteld. De Spartanen vereerden hem steeds als een god en als den grondlegger hunner grootheid.
3) zoon van Lycophron, Atheensch staatsman en redenaar uit de school van Plato en Isocrates, stierf i 236 v. C. Na zijn dood geraakte de school in verval. L. stond in groot aanzien bij de koningen Eumenes I, Attalus I en Antiochus II. Van zijn werken is slechts een fragment bewaard bij Rutilius Lupus.
