Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 10-01-2019

Koolstof

betekenis & definitie

Koolstof, - Carbonium, tot de metalloïden gerekend element, scheikundig teeken C, atoomgewicht 12, is een vaste stof, die eerst bij uitermate hooge temperatuur smelt. In de natuur wordt k. in vrijen toestand gevonden in twee allotrope vormen, als diamant en als graphiet (potlood). Gebonden, zooals in koolzuurgas, in carbonaten en in organische verbindingen komt het in groote hoeveelheden op de aarde voor. Kunstmatig kan het, door verhitten van organische stoffen onder afsluiting van lucht, in een derde allotrope modificatie worden verkregen; deze, amorph en zwart, heet kool.

Koolstof is het belangrijkste en meest kenmerkende bestanddeel van de stoffen, waaruit het dierlijk en plantaardig lichaam is opgebouwd. De groene planten nemen onder den invloed van het zonlicht uit de lucht koolzuurgas op, waardoor er suikers ontstaan (assimilatie), en geven zuurstof af. K. verbindt zich gemakkelijk direct met zuurstof tot kooloxyde en kooldioxyde (koolzuurgas). Door verhitting met zwavel ontstaat zwavelkoolstof CS2. Met silicium vormt het carborundum, terwijl de verbindingen, welke k. met verschillende metalen geeft, bekend zijn onder den naam van carbiden, waaronder het meest, belangrijk, het calciumcarbide. De verbindingen van de k. met andere elementen vormen een afzonderlijken tak van wetenschap, nl. de organische chemie.