Hardglas, een door de la Bastie in 1874 uitgevonden glassoort, welke wordt vervaardigd, door gewoon glas in zwak roodgloeienden toestand plotseling onder te dompelen in een bad gesmolten vet van ca. 250° C. Het verkrijgt hierdoor een zeer bijzonderen spanningstoestand, die het buitengewoon bestendig maakt tegen mechanische beschadiging (gooien, stooten, vallen). Daarentegen kan het evenwicht, waarin de zeer groote spanningskrachten verkeeren, door de geringste aanleiding verbroken worden, in welk geval het glas, schijnbaar vanzelf, geheel vergruizelt. De vervaardiging van h., die o. m. hier in Nederland ernstig is ter hand genomen, is geen succes geweest, o. a. door het bezwaar, dat de geheele bewerking slechts geschikt was voor betrekkelijk dik glaswerk, waardoor zeer onaesthetische artikelen werden afgeleverd. — Hardglazen platen ontstaan door gloeiend plaatglas te walsen tusschen koude walsen, en worden wel toegepast voor straatlantaarns (F. Siemens).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
