Harddraverij - wedstrijd in (zuiver) harddraven (zie DRAF) van paarden, meestal aangespannen voor een licht 2-radig voertuig (sulky), soms onder den man.
Vroeger werd, vooral in Ned., veel op de korte baan (150—300 M.) gedraafd, in Rusland en vooral in Norfolk op de lange baan (1000—3000 M.). Tegenwoordig staan de Ver.-Staten v. N.-Amerika bekend voor het fokken der snelste dravers ter wereld (over de Eng. mijl). Ook wordt in Normandië een harddraverras gefokt, dat in snelheid niet veel voor Am. en Russ. dravers behoeft onder te doen. In tegenstelling met elders worden in Normandië hoofdzakelijk draverijen onder den man gehouden. Recordtijd voor den aangespannen draver over de Eng. mijl is sedert 1840 (2 m. 35 1/4 s.) steeds verbeterd en in 1903 bereikte de beroemde Am. draver Lou Dillon den recordtijd van 1 m. 58J s., terwijl de rec.tijd voor dr. onder den man in 1909 te Am. is gebracht op 2 m. 101/2 s. door den ruin Country Jay. — Recorddraverij is een h., waarin de paarden voor de start geplaatst worden naar hun record, d. w. z. naar den tijd, dien zij als winnend paard maakten, in tegenstelling met Handicapdrav., waar ze geplaatst worden naar den getoonden tijd, zonder in aanmerking te nemen, of ze hierbij winner waren. — Prijzendrav. is een h., waarbij de paarden uitsluitend worden geplaatst naar gewonnen prijzen of gewonnen geld. (Zie ook COURSE.) — Voor de harddraverijen op de korte baan, zooals die vroeger zeer veel werden gehouden, en zooals die nog plaats hebben in vele plaatsen van Friesland en Noord-Holland vooral, bezigt men paarden van plaatselijko rassen. Vooral het Friesche ras staat bekend voor het leveren van goede harddravers. Zij krijgen de snelheid meer door snelheid dan door grootte van pas. Bij het harddraven moet een groote snelheid bereikt worden, zonder dat het paard „doorslaat” d. w. z. van draf in galop overgaat. Speciaal beslag, met gewichten of verzwaarde gedeelten van de hoefijzers, moet dienen om het doorslaan zoolang mogelijk tegen te gaan en de snelheid te verhoogen,
