Haan (romke everts de)

betekenis & definitie

Haan (Romke Everts de), Ned. onderwijsman en schrijver, geb. te Wirdum 1833, overl. te Deventer 1899, begon zijn loopbaan bij ’t onderwijs als kostschoolhouder te Leeuwarden, had van 1862—65 een bijzondere school voor U. L. O. te Amersfoort, was van 1865—70 leeraar aan de H. B. S. te Nijmegen in de natuurwetenschappen, waarna hij als Directeur van de pas opgerichte H. B. S. 3-j. c. te Winterswijk werd benoemd, welke betrekking hij in 1897 om gezondheidsredenen neerlegde. Voor de verspreiding der nieuwere denkbeelden in de natuurwetenschappen schreef hij verscheidene artikelen in het „Album der Natuur” en in „De Vragen van den dag” en vertaalde hij vele werken uit het Duitsch, o. a. Over het ontstaan van den stamboom van den mensch (naar Haeckel, 1872); Kracht en stof, populaire aan de ervaring ontleende studiën op het gebied der natuurkundige wijsbegeerte (naar Büchner, 1877); De mensch en zijn plaats in de natuur, in het verleden, het heden en de toekomst (naar Büchner, 1878); Van de Noordpool naar den Aequator-, Blikken in het groote rijk der schepping (naar Brehm, 1893).