Ellertsveld - Een nog weinig ontgonnen heide-veld, grootendeels oud zandstuivingsterrein in Drente, voor ’t grootste deel gelegen ten N. van het Oranje-kanaal. Een deel is door den staat aangekocht om tot bosch te worden ontgonnen. Op ’t E. komen thans 6 gemeenten in één punt samen. Enkele deelen verheffen zich tot boven 20 M. + A.P. Reeds Picardt maakt er in zijn Chronijk melding van,waar hij de sage van Ellert en Brammert beschrijft.
Echter dateert hij foutief (± 1464), daar het gehucht Eldersloo, vroeger de hoeve Ellertsloo, reeds in 1303 genoemd wordt. Beter is ’t ze te stellen in de 2e helft der 12e of ’t begin der 13e eeuw. Ellert zou een struikroover geweest zijn, die zijn zoon Brammert geheel in dien geest opvoedde. Verschillende wandaden worden van hen verteld, o.a. het rooven van een meisje uit Orvelterveen, dat 7 jaar lang gevangen heeft gezeten, maar eindelijk kans zag, Brammert (volgens een andere lezing Ellert) te vermoorden en nog bijtijds Orvelterveen te bereiken. De bewoners van deze plaats vonden het echter geraden,hun nederzetting te verlaten. Een der heuvels heet nog Brammertshoop; een laagte de Moord-kuil. Men zie: Drentsche Volksalmanak, 1e jaargang 1837, p. 115; verder Picardt bovenaangehaald en Drenthe in vlugtige en losse omtrekken geschetst door Drie Podagristen (Koevorden, D. H. van der Scheer, 1843 I,p. 202 vv.), Cohen, Ned. sagen en legenden.
