Electroluminiscentie - eigenschap van licha-men om gedurende of na eene electrische ont-lading of bestraling met kathodestralen, alfa-of bêta-stralen, licht uit te zenden. Geissler ont-dekte, dat wanneer hij in de naar hem genoemde buizen watervrij zwavelzuur btacht na een doorgegane electrische ontlading, deze buizen nog een tijd nalichtten. Later is voor een groot aantal dampen, in Geisshrsche buizen gebracht,de electroluminiscentie vastgesteld.
Kathode-stralen hebben vaak een bijzonder sterke luminis-ceerende werking. Evenzeer als bij de photo-luminiscentie tusschen phosphorescentie, het lichten van het bestraalde lichaam gedurende de bestraling en fluorescentie het lichten na de bestraling onderscheiden kan worden, is dit bij electroluminiscentie het geval.
Een bijzonder geval van de luminiscentie is des scintillatie van zinksulfide, diamant en ndere stoffen onder invloed der alfa-stralen.Zie SPINTHARISCOOP.
