Eber (paul), - Duitsch theoloog (Prot, geb. 1511 te Kitzingen (in Franken), 1544 hoogl. in de Lat. taal, 1557 hoogl. in het O. Test. en prediker aan de Slotkerk, 1558 prediker aan de stadskerk en gen. superintendent voor het keurvorstendom Saksen; overl. 1569. Reeds als student was hij in vriendschap verbonden met Luther en Melanchthon. Met den laatsten stond hij in de nauwste betrekking en na diens dood was hij in den strijd tusschen de Philippisten en de strenge Lutheranen de voornaamste vertegenwoordiger der Melanchthoniaansche richting, die hij verdedigde vooral in zijn geschrift: Unterricht und Bekenntnis vom heiligen Sakrament des Leibes und Blutes unsers Herrn Jesu Christi (Wittenb. 1562). Hij was een beslist tegenstander van het Augsburger Interim.
Als zijn hoofdwerk beschouwde hij de verbetering van de Lat. vertaling van het O. Testament, die hem door den keurvorst was opgedragen. Hij schreef in het Latijn eene „Geschiedenis van het Joodsche volk sedert zijn terugkeer uit de Babylonische ballingschap” (Wittenb. 1548). — Litt. Sixt, Dr. Paul Eber, der Schüler, Freund und Amtsgenosse der Reformatoren (Heidelb. 1843); Pressel, Paul Eber (Elberf. 1862).
