Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 13-12-2018

Dragonders

betekenis & definitie

Dragonders, - middelsoort ruiterij, werden in door maarschalk de Brissac in Fr. geschapen, met de bedoeling, ze te paard te verplaatsen en te voet te doen vechten, dus eigenlijk bereden inf. Langzamerhand bleven ze te paard vechten, hoewel ze bewapend waren zoowel voor het gevecht te paard als te voet. (Verg. de Dimachen van Alex. den Gr.). Ze bevonden zich in de laatste helft der 17e eeuw tijdens Lod. XIV in ’t zenith, doch verwierven ook groote reputa tie tijdens Napoleon in Spanje onder Soult, Suchet en St. Cyr. Tegenwoordig zijn alle soorten ruiterij der Europeesche legers bewapend en geoefend, zoowel tot het gevecht te paard als te voet (zie EENHEIDS RUITERIJ).

< >