Wat is de betekenis van dragonders?

dragonders - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord dragonder

lichte ruiterij, ingesteld als bereden infanterie, met sabel en karabijn gewapend.

zijn een soort militaire ruiters, welke in het laatst van de 16de eeuw is ontstaan. Zij zijn in feite hetzelfde als „bereden infanterie”, doch met dien verstande dat het zwaartepunt zich al spoedig meer en meer naar de dienst te paard verplaatste. In Frankrijk komen zij voor het eerst voor ca 1590; in Noord-Nederland worden de eerste co...

Fransche ruiterij, ook bewapend v/h gevecht te voet, in Ned. veranderd in huzaren.

(➝ Fr. dragon = draak, welks afbeelding op dc standaards voorkwam) zijn oorspronkelijk een soort ruiterij, die hoofdzakelijk te voet streed. Het paard diende hoofdzakelijk als vervoermiddel. In de nabijheid van den vijand werd afgestegen en werd deze met karabijn of geweer en bajonet te lijf gegaan. Tegenwoordig is dit de normale strijdwijze van de...

Dragonders, - middelsoort ruiterij, werden in door maarschalk de Brissac in Fr. geschapen, met de bedoeling, ze te paard te verplaatsen en te voet te doen vechten, dus eigenlijk bereden inf. Langzamerhand bleven ze te paard vechten, hoewel ze bewapend waren zoowel voor het gevecht te paard als te voet. (Verg. de Dimachen van Alex. den Gr.). Ze bevo...

Dragonders noemt men ligte ruiterij, met sabels en karabijnen gewapend. De naam is ongetwijfeld ontleend aan het veldteeken, dat een draak voorstelde. De Fransche arcquebusiers der 16de eeuw heette men reeds dragons, en waar voetvolk te kort kwam, stegen zij af en streden te voet. Daarentegen voorzag men in Nederland en elders de musketiers van paa...