Commanditaire vennootschap of vennootschap bij wijze van geldschieting (Hd. „Stille Gesellschaft,” niet „Kommanditgesellschaft”; Fr. „association en participation”, niet „société en commandite”), eene niet naar buiten werkende vennootschap, waarbij een of meer zgn. stille vennooten geld steken in een voor gemeenschappelijke rekening door een of meer anderen (complementaris, beheerende vennoot, Fr. gérant, régisseur) uit te oefenen handelsbedrijf. Indien er meer beheerende vennooten zijn is hunne onderlinge verhouding die van eene vennootschap onder firma, welke echter buiten de comm. vennooten omgaat. — De rechten dezer vennooten kunnen zijn neergelegd in bewijzen van aandeel, ten einde ze gemakkelijk overdraagbaar te maken; men heeft dan een commanditaire vennootsch. op aandeelen (bijv. de vennootschap Gebr. Stork & Co. te Hengelo). — In het algemeen mag de naam van een stillen venn. niet in den firmanaam worden gebezigd.
De st. venn. mag geene daad van beheer verrichten of in de zaken der vennootsch. werkzaam zijn, zelfs niet uit kracht eener volmacht Bij overtreding dezer twee voorschriften is hij jegens derden wegens alle schulden en verbinnissen der vennootsch. hoofdelijk voor het geheel aansprakelijk. Anders is hij niet verder verbonden dan tot storting van het bedrag van zijn inbreng of aandeel in handen van de(n) beheerende(n) vennoot(en), terwijl hij genoten winsten nimmer behoeft terug te geven (artt. 19-21 K.).
In de Middeleeuwen was de participatie zeer gebruikelijk. Zij toch bood de gelegenheid geld in de zaak van een ander productief te maken, zonder aansprakelijkheid voor de verbintenissen dier zaak te aanvaarden. Gewone geldleening kon destijds daartoe niet dienen door het renteverbod der kerk.
