Cleomenes - 1) koning van Sparta, zoon van Anaxandridas, sedert ± 520 v. C. Hij voerde een krachtige buitenl. politiek, trok op verzoek der Alcmaeoniden in 510 naar Athene, hielp daar de Pisistratiden verdrijven en ondersteunde de aristocratische partij onder Isagŏras aldaar tegen Clisthĕnes. Hij keerde in 508 terug naar Athene, maar werd daar met Isagoras op den burg ingesloten en moest capituleeren.
In 507 rukte hij wederom tot Eleusis op, maar moest aftrekken om het verzet van zijn medekoning Demarātus. Hij sloeg de deelneming aan den Ionischen opstand af, daar een nieuwe oorlog met Argos dreigde, overwon de Argiven bij Tiryns, maar moest in 491 uit Sparta wijken en overleed, toen hij zich met hulp der Arcadiërs den terugkeer wilde verzekeren, in 489 in de gevangenis;
2) koning van Sparta 235—219 v. C., zoon van Leonidas, gehuwd met Agiatis, de weduwe van koning Agis, deed zijn best om door het herstellen der oude wetten van Lycurgus den nationalen geest te doen herleven en vernietigde te dien einde de macht der ephoren. Na langdurige oorlogen tegen het Achaeisch Verbond en Antigŏnus Doson van Macedonië werd hij in 221 bij Sellasia verslagen, vluchtte naar Egypte en bracht zich daar om het leven.
3) Cl. uit Alexandrië, satraap van Arabia en later hyparch van Ptolemaeus, beroemd door zijne financieele politieke maatregelen, waardoor hij de inkomsten van zijn gebied wist te vermeerderen.
4) Cl., Attisch kunstenaar uit den eersten keizertijd. Van zijne hand is de beeltenis van den zg. Germanicus in het Louvre, waarvan het lichaam naar een Hermesbeeld uit de 5e eeuw v. C. is bewerkt. Ook vermeldt Plinius N. H. te Rome in de verzameling van Asinius Pollio Thespiaden, dus Muzenbeelden, van een zekeren Cl., die de vervaardiger van den Germanicus of zijn gelijknamige vader moet zijn geweest.
