Brut - Kymrische benaming voor een geschiedverhaal (zie KYMRISCHE TAALEN LETTERKUNDE), welke in Frankrijk door Wace (Roman de Brut) en in Engeland door Layamon (Brut) overgenomen werd. De naam wordt afgeleid van Historia Bruti, daar de Britsche Kelten Brutus, den nakomeling van Aeneas, als hun stamvader beschouwden; zij plaatsen dan ook een vertaling van het werk van Dares Phrygius aan het begin hunner historiën. Daarbij lieten zij aansluiten de Historia Regum Britanniae van Geoffrey van Moumouth*, waarvan een Kymrische vertaling vervaardigd werd (Brut Gruffydd ab Arthur), alsmede een kort uittreksel in dezelfde taal (Brut Tysilio).
Behalve deze Brut’s in chroniekvorm zijn er nog twee in annalenstijl, die meer historische waarde hebben: Brut y Tywyssogyon of Chroniek der Vorsten (660—1282), aansluitend bij Geoffrey’s geschrift, en Brut y Saeson of Chroniek der Engelschen, waarin de verhouding van Wales tot Engeland behandeld wordt (800 —1382). Deze twee laatste chronieken worden wel aan Caradog van Llangarvan toegeschreven, doch vooral de eerste maakt den indruk van eerst langzamerhand door verschillende schrijvers bijgewerkt te zijn.
