Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 06-12-2018

Bloedtransfusie

betekenis & definitie

Bloedtransfusie het overbrengen van bloed van een gezond persoon in een bloedvat van een zieke. De methode wordt op verschillende wijzen toegepast. Men kan het bloed van den gezonden persoon in een afzonderlijk vat opvangen, door kloppen met een paar glazen staven z.g. defibrineeren (d.w.z. de fibrine, die zich bij de bloedstolling vormt, verwijderen) en het op deze wijze verkregen bloed bij den zieke inspuiten. Men kan ook het bloed door toevoeging van een of ander middel onstolbaar maken en vervolgens inspuiten.

Een derde methode bestaat hierin, dat men een directe verbinding maakt tusschen een slagader van den bloedgever en een ader van den bloedontvanger. De bloedgever pompt dan als het ware zijn bloed in dat van den bloedontvanger. Bloedtransfusie is niet zonder gevaar; het kan zijn, dat de ingespoten roode bloedlichaampjes in het bloed van den ontvanger oplossen en aanleiding geven tot gevaarlijke verschijnselen (stolling van het bloed in de bloedvaten). De methode wordt daarom weinig toegepast. Inspuiting van dierenbloed direct in de bloedbanen van den mensch kan wegens daaraan verbonden gevaar niet geschieden. Theoretisch is de methode van bloedtransfusie aangewezen in alle gevallen, waarin een zeer belangrijke tekort aan roode bloedlichaampjes bestaat, hetzij dat dit tekort veroorzaakt is door een acuut bloedverlies, of wel tengevolge van een bloedziekte.

< >