Beiroet - het oude Beërot (bronnen), Berytos bij de Grieken in de 4de eeuw v. Chr., Beroeta de belang rijkste havenstad aan de Syrische kust (St. George baai), hoofdpl. van een wilajet, 140000 inw., zetel van een Neder! consulaat, B. is het centrum der Chris telijke missiën zoowel Protest. (Amerik. missie met een eigen Syrian Protestant college, Britsche en Schotsche missiën) als Katholiek (Université de St. Joseph van de Jezuïeten met eene beroemde Arab. drukkerij), die tal van instellingen van on derwijs en liefdadigheid in het leven hebben geroe pen. De bevolking is dan ook voor het meerendeel Christelijk van allerlei gezindten, ofschoon de Grieksch-orthodoxe kerk en de Maronieten verre weg het grootste aantal belijders tellen.
Zij speelt een gewichtige rol in de El-Amama-brieven* en behoort in dien tijd tot de vijanden van den Egyptischen koning, ofschoon „de vorst van B.” in zijn 3 ons bewaard geblevene brieven zich zeer onder danig toont jegens den Farao, terwijl hij heult met den koning der Hittioten. Over de inschriften van Ramses II in de buurt van B., zie NAHR-EL KELB. Ook in lateren tijd nam B. op politiek en godsd. gebied een belangr. plaats in. — In 529 werd het door eene aardbeving verwoest; later door de Arabieren en vervolgens door de kruis vaarders veroverd en weder verloren, beleefde de stad betere tijden onder den Druzenvorst Fakhroe-d-dïn (1596—1634). Sedert is het ge stadig vooruitgegaan, vooral in de 2e helft der vorige eeuw. Invoer van textielwaren, timmerhout, koffie, petroleum, rijst, suiker en manufacturen: uitvoer van ruwe zijde en cocons, olijfolie, likeuren, katoen, vruchten, zeep en huiden.
