Wat is de betekenis van danig?

1. bn., duchtig, zeer groot: ik heb een danige honger; 2. bw., buitengemeen, zeer : hij heeft zich danig bedrogen, verveeld; — ik heb hem danig de waarheid gezegd, flink, geducht.

Het woord danig is een ouder of formeler Nederlands bijwoord dat in sterke mate, aanzienlijk, of flink betekent. Hoewel het wat ouderwets kan klinken, wordt het nog steeds gebruikt, vooral in schrijftaal of in iets formelere gesprekken.

danig - Bijvoeglijk naamwoord 1. in aanmerkelijke mate, buitengewoon     ♢ De verkoop liet een danige teruggang zien. danig - Bijwoord 1. in aanzienlijke mate     ♢ Hij was danig geschrokken van de verkoopcijfers. Synoniemen erg, flink

danig - bijwoord uitspraak: da-nig 1. erg, zeer ♢ ik heb me danig in haar vergist Bijwoord: da-nig Synoniemen rijkelijk

Het woord danig wordt gebezigd in de betekenis: geducht, flink, in hoge mate. Men zegt bijvoorbeeld: ik heb mij danig verveeld, ik heb hem danig de waarheid gezegd, ik was danig geschrokken. Dit woord danig is niets als een afkorting van zodanig of dusdanig die beide betekenen: in die mate, zo. Het zijn samenstellingen met het voltooide deelwoord v...

1. nogal; 2. zeer 3. behoorlijk in de war.

uitermate; intiem.

adj. & adv., danich.

1 bn. (zeer groot, erg): ik heb een -e honger; 2 bw. (in hoge mate, geducht): ik heb hem - de waarheid gezegd.

bn. en bw. [(zo)danig] geducht, flink, erg: een -e dorst; hij is bezeerd; iemand eens de waarheid zeggen.

1. bn., duchtig, zeer groot: ik heb een danige honger; 2. bw., buitengemeen, zeer: hij heeft zich vergist, verveeld; ik heb hem de waarheid gezegd, flink, geducht.