Wat is de betekenis van danig?

danig - Bijvoeglijk naamwoord 1. in aanmerkelijke mate, buitengewoon     ♢ De verkoop liet een danige teruggang zien. danig - Bijwoord 1. in aanzienlijke mate     ♢ Hij was danig geschrokken van de verkoopcijfers. Synoniemen erg, flink

danig - bijwoord uitspraak: da-nig 1. erg, zeer ♢ ik heb me danig in haar vergist Bijwoord: da-nig Synoniemen rijkelijk

Het woord danig wordt gebezigd in de betekenis: geducht, flink, in hoge mate. Men zegt bijvoorbeeld: ik heb mij danig verveeld, ik heb hem danig de waarheid gezegd, ik was danig geschrokken. Dit woord danig is niets als een afkorting van zodanig of dusdanig die beide betekenen: in die mate, zo. Het zijn samenstellingen met het voltooide deelwoord v...

1. nogal; 2. zeer 3. behoorlijk in de war.

adj. & adv., danich.

1. bn., duchtig, zeer groot: ik heb een danige honger; 2. bw., buitengemeen, zeer : hij heeft zich danig bedrogen, verveeld; — ik heb hem danig de waarheid gezegd, flink, geducht.

1 bn. (zeer groot, erg): ik heb een -e honger; 2 bw. (in hoge mate, geducht): ik heb hem - de waarheid gezegd.

bn. en bw. [(zo)danig] geducht, flink, erg: een -e dorst; hij is bezeerd; iemand eens de waarheid zeggen.

1. bn., duchtig, zeer groot: ik heb een danige honger; 2. bw., buitengemeen, zeer: hij heeft zich vergist, verveeld; ik heb hem de waarheid gezegd, flink, geducht.

DANIG, bn. bw. zeer groot: ik heb een danigen honger; — buitengemeen, zeer hij heeft zich danig bedrogen, verveeld; — ik heb hem danig de waarheid gezegd, flink; — (Z. A.) zij zijn danig met elkaar, zeer vertrouwelijk, zeer intiem.