Baldaeus

betekenis & definitie

Baldaeus (Philippus) of Balde, werd in 1632 te Delft geboren. Zijne ouders, van eene fam. uit de Z. Nederl. afkomstig, verloor hij zeer jong. Hij studeerde te Groningen en te Leiden theologie en vertrok in 1654 naar Oost-Indië. Het grootste deel van zijn verblijf in Indië vertoefde hij op Ceylon; maar bij de expeditie onder Rijklof van Goens in 1657—58 was Baldaeus ingedeeld als vlootpredikant. Hij was de Portug. taal goed machtig en kende ook iets van het Tamiel, door hem Malabaarsch genoemd. Ook in 1662 was hij weer op de kust van Deccan, n.l. bij de verovering van Cranganor. In 1666 of ’66 vertrok hij naar ’t vaderland (laatst bekende datum in Indië: April 1665, bezoekreis op Manaar). In 1669 werd hij predikant te Geervliet. Hij stierf vermoedelijk in 1671. Hij schreef: Nauwkeurige Beschrijvingen van Malabar en Choromandel, derz. aangrenzende rijken, en het machtige eyland Ceylon, Amsterdam 1672 (met eene Malabaarsche spraakkunst en eene verhandeling over de afgoderij).