Apocynaceeën

betekenis & definitie

Apocynaceeën - plantenfamilie der Dicotylen, orde der Contorten, met een 1000-tal soorten, boomen, heesters of overblijvende kruiden der warmere streken; enkele komen ook in gematigde streken voor. Ze zijn in het bezit van melksap (waaruit bij sommige soorten caoutchouc gemaakt wordt), hebben tegenoverstaande bladeren, een vergroeide bloemkroon, en twee, meestal niet of nauwelijks met elkaar vergroeide vruchtbladeren. Het zijn ten deele vergiftige planten.