Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

kromme

betekenis & definitie

v./m. (-n), 1. iemand die krom is; 2. gebogen lijn (e).

(e) Een kromme in het platte vlak kan gedefinieerd worden als grens van een oppervlak. In de analytische meetkunde van het platte vlak voert men een kromme in door de coördinaten x en y te beschouwen als functies van een parameter t, nl. x = f(t),y = g (t).

Eliminatie van t geeft een betrekking tussen x en y, die ook als vergelijking van de kromme kan worden opgevat. In de ruimte kan men de kromme definiëren door de coördinaten x, y, z te beschouwen als functies van t; eliminatie van t geeft dan de kromme als snijlijn van twee oppervlakken. →analytische meetkunde, differentiaalmeetkunde. Bijzondere belangstelling hebben gesloten krommen (b.v. →isoperimetrisch probleem). In de topologie heeft men o.a. de stelling, dat elke vlakke continue gesloten kromme het vlak in twee delen verdeelt.