[→Lat. inscribere, op iets schrijven], v. (-s), 1. inschrift, in steen, metaal of ander hard materiaal gebeiteld, gegraveerd opschrift (e); in een afbeelding een bijschrift in de tekening; 2. bewijs van inschrijving.
(e) Belangrijke categorieën inscripties zijn die op graven, wijgeschenken en eretekens. Soms omvatten zij wetten, staatsstukken, historische teksten enz. Door hun inhoud en hun (bijna) absolute authenticiteit zijn zij een waardevolle aanvulling van de litteraire geschiedbronnen; soms zijn zij zelfs de enige bron van kennis. De wetenschappelijke bestudering van de inscripties is de →epigrafie (goed ontwikkeld is vooral die van de oudheid).