Ned. letterkundige en politicus, *13.2.1859 Amsterdam, ♱5.6.1939 Laren. Van der Goes was medeoprichter en redacteur (188593) van De Nieuwe Gids, publiceerde daarna zijn essays vooral in De Nieuwe Tijd en De Kroniek.
Hij was aan het begin van de 20e eeuw de voornaamste marxistische theoreticus van de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (soap). Hij vertaalde Marx’ Das Kapital, was van 1899-1912 privaatdocent in de sociologie te Amsterdam en van 1912-25 redacteur buitenland van Het Volk. Van der Goes scheidde zich in 1932 met vele anderen (oprichting onafhankelijke Socialistische Partij) van de sdap af. Werken: Verzamelde opstellen (1898), Literaire herinneringen uit de Nieuwe Gidstijd (1931). Uitgave: Bloenüezing (1939).
