[Lat., verdediger des geloofs], titel der Engelse koningen, officieel verleend op 11.10. 1522 door paus Leo X aan Hendrik VIII, wegens zijn strijdschrift tegen Luther: Assertio septem sacramentorum. Na Hendriks breuk met de RoomsKatholieke Kerk verviel de titel; het Engelse parlement verleende hem echter in 1544 de titel van Defender of the Faith.
De titel wordt nog steeds gevoerd; de Engelse muntstukken vermelden de afkorting D.F.
