(erkende, heeft erkend),
1. het (recht van) bestaan, de waarheid, juistheid, billijkheid van iets inzien: ik erken, dat ik gedwaald heb; hij erkende de bezwaren die eraan verbonden waren;
2. toestemmen of inzien dat iets terecht een zekere naam draagt: iemand als koning —; een document als echt —; een (als rechtspersoon) erkende vereniging;
3. (van vorsten, regeringen, staten, officiële personen of lichamen) als wettig beschouwen en behandelen: de revolutionaire regering werd spoedig door de grote mogendheden erkend; een natuurlijk kind —, voor het zijne verklaren;
4. met waardering getuigen van, zich dankbaar tonen voor: genoten weldaden —.
