(Gr. Telephos), zoon van Heracles en Auge.
Hij werd te vondeling gelegd en door herders opgevoed. Op raad van een orakel ging hij naar Mysië, waar hij koning werd. Toen de Grieken, op weg naar Troje in Mysië een inval deden, sloeg Telephus hen terug, doch werd zelf door een speer van Achilles gewond. Hoewel de Griekse helden hem verzochten mede op te trekken tegen Troje, weigerde hij. De belegering van Troje bleef vruchteloos, omdat een orakel Agamemnon had verklaard dat de stad slechts met Telephus’ hulp kon worden genomen.Daar nu de wonde van Telephus niet wilde helen, begaf hij zich eveneens op raad van een orakel naar Achilles, omdat slechts hij die de wond had toegebracht, haar kon genezen. Door een weinig roest van Achilles’ speer genas de wond onmiddellijk. Als dank gaf Telephus de Grieken allerlei raad voor de verovering van Troje, zonder zelf aan de strijd deel te nemen (Ov. XlI, 112).
ICONOGRAFIE De avonturen van Telephus zijn in de oude kunst vaak afgebeeld b.v. op de zgn. Telephusfries van het altaar te Pergamum (ca. 150 v. C.). Zijn strijd tegen de Grieken heeft Scopas weergegeven in de W.gevel van de Athena-tempel van Tegea (ca. 360 v.C.). Voorts ziet men scènes uit zijn leven op Etruskische askisten, gemmen, munten, vazen en wandschilderingen: Telephus is gewoonlijk voorgesteld als een baardige man, naakt of met een mantel, en gekweld door zijn wond. Als klein kind, gezoogd door een hinde komt Telephus voor op de bekende wandschildering in de Basilica van Herculaneum. Vóór Telephus troont Arcadië, een personificatie van het landschap, en Heracles staat terzijde, terwijl hij omziet en zijn zoon herkent.
Zie Heracles, Auge, Achilles, Agamemnon
