hinde - Zelfstandignaamwoord 1. (zoogdieren) een vrouwelijk hert ♢ De hinde heeft, in tegenstelling tot het mannetjeshert, geen gewei.

hinde - zelfstandig naamwoord uitspraak: hin-de 1. wijfje van het hert ♢ we zagen twee hindes aan de rand van het bos Zelfstandig naamwoord: hin-de de hinde de hindes

Verkorting van een naam beginnend met Hinde- (bijvoorbeeld Hinderkje). Het kan echter ook de diernaam zijn.

HINDE, v. (-n), het wijfje van het hert: zoo vlug als eene hinde; —KALF, o. (...kalveren), het jong eener hinde.

Hinde - wijfjeshert; hindekalf, jong van een hinde.

v. (-n), het wijfje van het edelhert: zo vlug als een -.

in vele mythen symbool voor het vrouwelijk dierlijke, dat demonisch van aard kan zijn, ook al maakt de hinde op ons de indruk een zacht wezen te zijn. Het tweede Werk van Herakles (Lat.