protestant

betekenis & definitie

protestant - bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord
uitspraak: pro-tes-tant

1. wat met de leer van de kerkhervorming uit de 16-de eeuw te maken heeft
♢ Thelma is van huis uit protestant

1. iemand die protestant is
♢ deze protestanten gaan zondags nog twee keer naar de kerk

Bijvoeglijk naamwoord: pro-tes-tant
de/het protestante ...

Zelfstandig naamwoord: pro-tes-tant
de protestant
de protestanten

Synoniemen
protestants