protestant - bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord uitspraak: pro-tes-tant 1. wat met de leer van de kerkhervorming uit de 16-de eeuw te maken heeft ♢ Thelma is van huis uit protestant 1. iemand die protestant is...

Christen die zich aansluit bij een hervormer, zoals Luther of Calvijn.

oorspr.: lutheraan (wegens protest op de Rijksdag van Spiers in 1529), later: iedere hervormde.

lid van een christelijk kerkgenootschap na de hervorming ontstaan; hervormde; het protestantisme belijdend

protestant - De algemene term voor typen christelijk geloof die zijn ontstaan tijdens de Reformatie. Hoewel de vroegste vormen van protestantisme werden beoefend door de volgelingen van Luther, Calvijn en Zwingli, wordt de term tegenwoordig gebruikt voor de meeste overtuigingen die niet rooms-katholiek of orthodox zijn. Protestanten willen dichter...

m. (.en), (oorspronkelijk) elk van de Duitse lutherse vorsten en steden die protest aantekenden tegen de besluiten van de Tweede Rijksdag te Spiers in 1529; algemene naam voor de leden van die christelijke kerkgenootschappen die ten gevolge van de Reformatie van de 16e eeuw zijn ontstaan; predik, gebruikt en dan overgaand in een bn.: zij zijn pro...

s., protestant.

(<Lat.), m. (-en), 1. (oorspr.) elk der Duitse Lutherse vorsten en steden die protest aantekenden tegen de besluiten van de Rijksdag te Spiers in 1529; 2. alg. naam voor de leden van die Christelijke kerkgenootschappen die ten gevolge van de Kerkhervorming der 16de eeuw zijn ontstaan; — ook praedicatief en dan overgaand in een bn.: zij...

m. Protestanten (oorspr. naam der aanhangers van Luther, die protest aantekenden tegen de besluiten op de rijksdag te Spiers; thans: algemene naam van de leden der christelijke kerkgenootschappen na en door de Hervorming ontstaan; Hervormde).

Protestant. - De naam P. voor de Hervormingsgezinden is in Duitschland ontstaan in ’t jaar 1529. Volgens het Rijksdagsbesluit van Spiers in 1526 moesten de Rijksstenden ten opzichte van het Wormser Edict (waarbij Luther en zijn aanhangers veroordeeld waren) zóó handelen, als zij dat voor God en de keizerlijke majesteit meenden te kunnen verantwoord...

Protestant - m. (-en), algemeene naam der leden van die christelijke kerkgenootschappen, welke ten gevolge van de kerkhervorming der 16e eeuw zijn ontstaan.