knakken

betekenis & definitie

knakken - regelmatig werkwoord
uitspraak: knak-ken

1. er een scherpe bocht in maken, waaraan je kan zien dat het gebroken is
♢ hij knakte de roos met opzet
1. het verdriet heeft haar geknakt
[ze kan het niet meer verwerken]

Regelmatig werkwoord: knak-ken
ik knak
jij/u knakt
hij/zij knakt
wij/zij/jullie knakken
ik/jij/u/hij/zij knakte
wij/zij/jullie knakten
hij is geknakt
de/het/een geknakte ....
knakkend, knakkende