front

betekenis & definitie

front - zelfstandig naamwoord

1. voorkant, voorste gedeelte
♢ deze radio heeft een lelijk front
2. voorste gebied waarin gevochten wordt
♢ de meeste doden vallen aan het front
1. front maken tegen iets
[je ertegen verzetten]
2. op alle fronten winnen
[in alle opzichten]
3. een koufront
[lucht die zorgt voor koud weer]

Zelfstandig naamwoord: front
het front
de fronten
het frontje

Synoniemen
slagveld