Rituelen zijn nergens voor nodig
Mensen hebben over het algemeen baat bij zekerheden in het leven - vaste punten die bekend zijn, rituelen die steeds weer terugkeren. Die moeten wel leuk blijven en niet uitlopen op dwang. Iedereen kent wel van die verplichte vieringen die alles behalve plezierig zijn. Zo hoeft het ook weer niet.
Een thuis hebben of je leven met anderen delen betekent ook vaste gewoonten, regels, rituelen hebben. Gezellig samen zijn, tijd voor elkaar nemen, ook in drukke tijden. Dingen met elkaar doen, af en toe ook eens met je kind alleen uit of alleen met hem praten, zorgen dat je niet altijd in gezelschap bent. Rituelen kunnen helpen om op bepaalde momenten extra steun te bieden als het nodig is. Het zijn de extra dingen die je doet om je gemakkelijker aan regels te kunnen houden of die je helpen je over iets heen te zetten waar je tegen opziet of die helpen een overgang van bijvoorbeeld wakker zijn naar slapen te vergemakkelijken.
Voor kinderen zullen een vaste bedtijd, samen spelen of stoeien, voorlezen, in bad, een liedje zingen, even voor de zekerheid onder het bed kijken en een nachtkus van papa of mama vaak rituelen zijn om te kunnen slapen, omringd door een heleboel knuffels.
Als een kind moeite heeft met afscheid nemen, kan een bepaalde manier van uitzwaaien prettig zijn. Juist de zekerheid dat het altijd zo gaat geeft steun, zekerheid en houvast.
Pas in de puberteit kunnen kinderen er juist een hekel aan krijgen dat alles vaak op dezelfde manier wordt gedaan. Een puber zal het prettig vinden om het eens heel laat te maken en dan heel lang door te slapen, om niet zijn kamer op een vaste tijd op te hoeven ruimen, met zijn bord op schoot te mogen eten. Als het maar niet allemaal meer volgens vaste regels gaat.
