het bij hoge temperatuur omzetten van koolstofhoudende afvalstoffen in een gasvormige brandstof. Hiertoe verhit men het afval samen met lucht, zuurstof of mengsels daarvan met stoom, in een oven.
Het vergassingsproces verloopt in een aantal stappen. Eerst verdampt het water uit het afval. Bij verdere verhitting verbrandt het afval gedeeltelijk en vallen de organische componenten uiteen (→ pyrolyse). De daarbij vrijgekomen pyrolysegassen worden geoxideerd tot kooldioxide en waterdamp. Bij deze stap loopt de temperatuur doorgaans op tot boven 1000 °C. Door reductie van het kooldioxide en de waterdamp ontstaat vervolgens het beoogde brandbare gas.Het gevormde gas bestaat uit o.a. waterstof, koolmonoxide, methaan en hogere koolwaterstoffen en heeft een verbrandingswaarde van 3000—33000 kJ/m3.
Drie reactorvormen (de verticale schachtreactor, de roterende oven en de wervelbedoven) zijn geschikt voor het vergassingsproces, omdat daarin de vaste stoffen voldoende intensief met het vergassingsmiddel in contact worden gebracht. Dit geldt m.n. voor het vergassen van vast afval.
Het vergassen van vaste afvalstoffen kan zowel vanuit milieuhygiënisch als economisch oogpunt een aantrekkelijk proces zijn. Er kan een schoon, energierijk gas worden geproduceerd, de residuen kunnen weinig uitloogbaar zijn en kunnen dus zonder gevaar voor verontreiniging gestort worden. Het vergassen van afvalstoffen is een nog weinig toegepaste verwerkingsmethode, omdat bij de ontwikkeling van de reactoren voor het vergassen van een groot aantal verschillende soorten vaste afvalstoffen meestal de componenten met een laag smeltpunt een probleem blijken te zijn. Het vergassen van m.n. huishoudelijk afval is vanwege de wisselende samenstelling een nog onvoldoende betrouwbare methode.
In het kader van het onderzoek naar schone technologie financiert de overheid een onderzoekproject naar de vergassing van afvalstoffen aan de TH Twente.
