Gepubliceerd op 01-12-2020

nikkel

betekenis & definitie

chemisch element, zilverwit, sterk glanzend, zwaar metaal (symbool: Ni). Nikkel wordt vooral verwerkt in legeringen voor de veredeling van metaaloppervlakken.

Daarnaast dient het voor o.a. nikkel-cadmiumbatterijen, in katalysatoren en in pigment. Nikkelverbindingen spelen geen rol in het totale verbruik.In 1980 bedroeg de wereldmijnbouwproduktie aan nikkel 747600 t. De belangrijkste producenten van nikkelens zijn Canada (ca. 26 % van de wereldproduktie in 1980), de USSR (19,1 %), Nieuw-Caledonië (11,5 %) en Australië (9 %).

Nikkel komt vnl. met het rookgas van elektriciteitscentrales en vuilverbrandingsinstallaties in het milieu. Het is een van de zware metalen die het water van de Rijn vervuilen. In 1972 bedroeg de totale door de Rijn meegevoerde nikkelvracht ca. 700 t. In de Maas bedroeg de nikkelvracht 20 t. Deze verontreiniging van het water wordt volledig door de mens veroorzaakt. Men rekent damp en stof van nikkel tot de kankerverwekkende stoffen.

De MACwaarde bedraagt 1 mg/m3. Sommige nikkelzouten veroorzaken eczeem. Bij dragers van nikkelen sieraden of een nikkelen bril treden soms allergische reacties op.