calcium in gebonden toestand. Kalk komt in de bodem meestal voor als koolzure kalk (calciumcarbonaat) of dolomiet en soms als gebluste kalk (calciumhydroxide).
Kalk komt in bijna alle bodems voor die niet verzout zijn. Hij is in de bodem van groot belang, omdat hij de zuurgraad van de bodem beïnvloedt en daarmee de beschikbaarheid van fosfaten en nitraten, die voor de plantengroei erg belangrijk zijn. Kalk beïnvloedt de zuurgraad zo sterk, dat fosfaat gemakkelijk beschikbaar is voor de plant. Bij erg hoge zuurgraad is fosfaat gebonden aan kalk en bij erg lage zuurgraad aan aluminium en ijzer. Fosfaat is dan moeilijk op te nemen en alleen aangepaste plantesoorten kunnen dan op die plaatsen groeien. Kalk bevordert de afbraak van organische stikstof tot nitraat.
Ook heeft kalk een goede invloed op de structuur van de bodem. Kalkrijke bodems zijn vaak goede landbouwgronden. Zure bodems probeert men voor de landbouw te verbeteren door er kalk aan toe te voegen. Men treft kalkrijke bodems vooral aan in regelmatig overstroomde uiterwaarden, in jonge zeekleigebieden, in de duinen ten zuiden van Bergen en in het heuvelland van Zuid-Limburg. In de laatste twee gebieden komen waardevolle natuurgebieden voor op kalkrijke bodems.
