maat voor de concentratie aan waterstofionen. De zuurgraad wordt meestal uitgedrukt als negatieve logaritme van de waterstofionenconcentratie en dan aangegeven als pH.
Een hoge zuurgraad komt overeen met een lage pH, en omgekeerd. De zuurgraad wordt onderscheiden in de actuele of reële zuurgraad en de potentiële zuurgraad. De actuele zuurgraad geeft de maat voor de werkelijke concentratie, de potentiële voor de concentratie die ontstaat bij maximale dissociatie (losraken) van de waterstofionen. Voor sterke zuren zijn beide vrijwel aan elkaar gelijk, voor zwakke zuren is door de geringere mate van dissociatie de reële zuurgraad veel lager dan de potentiële.De zuurgraad is een belangrijke abiotische milieufactor in verband met allerlei fysiologische processen. Voor de pH van de bodem is een complex van organische stoffen, de humus, van belang. In grond die arm is aan opgeloste bodemzouten ontstaat zure humus met een lage pH, waarbij de grond door uitspoeling nog verder verarmt. In een bodem met veel zouten ontstaat zwakzure humus, die niet met het grondwater wordt meegespoeld en voor de plantenwortels een rijke voedselbron vormt.
