(HCB), gehalogeneerde cyclische koolwaterstof, die een bijprodukt is van vele industriële processen (o.a. de bereiding van chloorgas en gechloreerde koolwaterstoffen) en gebruikt wordt als fungicide. Mede vanwege zijn hoge persistentie is hexachloorbenzeen een veel voorkomende milieuverontreiniger.
Residuen zijn aangetoond in menselijk bloed, melk, vetweefsel, vogels, vissen, planten, vlees en zuivelprodukten. Op grond van de maximaal aanvaarde dagelijkse opname (ADI) van 0,5 pg per kg lichaamsgewicht, heeft de Food and Agriculture Organization de volgende residulimieten vastgesteld: voor melk en eieren 0,5 ppm en voor vlees en gevogelte 1 ppm. Hexachloorbenzeen heeft een lage acute toxiciteit. Chronische blootstelling kan leiden tot leververgroting, verstoring van het porfyrinemetabolisme (waardoor het zuurstoftransport in het bloed verstoord wordt), neurologische aandoeningen (tremoren, convulsies) en huidaandoeningen. In proefdieren veroorzaakt het tumoren (m.n. in de lever). In de periode 1955—59 kregen 3000 mensen in Zuidoost-Turkije de ziekte porphyria cutanea. Deze stofwisselingsziekte, die met huidverkleuringen gepaard gaat, was veroorzaakt door graan dat met hexachloorbenzeen besmet was.
