(t½), tijd waarin de concentratie van een lichaamsvreemde stof in een weefsel of dier tot de helft van de oorspronkelijke waarde afneemt. De t½ is een maat voor de verblijftijd van een stof in een organisme.
De t½ wordt bepaald door de snelheid van metabolisme en excretie en is dus afhankelijk van de stof en de diersoort. Het gebruik van de t'/2 veronderstelt dat de concentratie-afname in het dier of weefsel (veelal wordt de concentratie in het bloed gemeten) op elk moment evenredig is met de concentratie op het moment dat de meting verricht wordt (dus vergelijkbaar met de halfwaardetijd bij radioactieve stoffen). In werkelijkheid heeft de eliminatie in de regel een gecompliceerder karakter. De biologische halfwaardetijd is daarom meestal een benadering van het werkelijke eliminatieverloop van de lichaamsvreemde stof uit het weefsel, de mens of het dier.
