Wat is de betekenis van excretie?

uitscheiding. uitscheiding, met name van toxische stoffen en afvalstoffen door het lichaam. Voorbeelden: Aangezien de uiteindelijke dosis (belasting) duidelijk verschilt van de blootstelling onderscheidt men in de toxicologie de toxicokinetiek en de toxicodynamiek. Binnen de eerste richting wordt het lot van toxische stoffen in een o...

excretie - Zelfstandignaamwoord 1. (biologie) uitscheiding (van voor een lichaam of cel onbruikbare stoffen) Woordherkomst afgeleid van excreet (met het voorvoegsel ex-) en met het achtervoegsel -ie

[via Fr. excrétion van Lat. ex-cemere, ex-cretum = uit-scheiden] actieve uitscheiding uit een organisme van binnengedrongen of door stofwisselingsprocessen ontstane stoffen die voor het organisme onbruikbaar zijn, zoals kooldioxyde (zgn. koolzuur), afvalstoffen van de eiwitstofwisseling (bijv.: ureum en urinezuur), onver...

afscheiding

uitwendige uitscheiding op grond van de werkzaamheden van klieren en uitscheidingsorganen.

uitscheiden van stoffen (vast, vloeibaar, gasvormig) die schadelijk of nutteloos zijn voor het organisme, door de excretieorganen bv. urine, overtollige hormonen, enzymen, geneesmiddelen. Gebeurt dit niet dan worden de concentraties hoog, waardoor ziekten en vergiftiging ontstaan. Ook is er een osmotische regulatie van hoeveelheid uit te scheiden w...

uitscheiding; afscheiding van voor het lichaam onbruikbare stoffen,

is uitscheiding m.o.m. in tegenstelling tot secretie wat afscheiding betekent. Men spreekt van secretie als de afgescheiden producten nuttig voor het dier zijn (secretie van. melk, speeksel, darmsap enz.) en van e. ais ongewenste stoffen worden afgezonderd (excretie van zweet, urine en dergelijke).

(<Lat.), v. (-s, ...tiën), uit-, afscheiding (van voor het lichaam onbruikbare stoffen).