het consumeren van planten of plantedelen van een vegetatie door vee en wild. Door verschillen in graasgedrag is de invloed op de vegetatie per diersoort verschillend.
Dieren selecteren scherp de soorten en delen van planten die ze wel en niet eten. Planten die niet tegen regelmatige vraat bestand zijn, zullen verdwijnen ten gunste van andere, minder smakelijke, doornige of meer resistente soorten. Runderen b.v. hebben een voorkeur voor groene, niet te hoge planten boven struiken en planten met dode delen. Wordt een grasland te hoog of komt er te veel hooi in, dan mijden ze dat deel. In beperkte mate vreten ze ook struiken en boombladeren evenals stengels van sommige moerasplanten (riet, liesgras). Schapen vreten veel meer struiken en zijn daarom beter geschikt voor het tegengaan van struweelontwikkeling (b.v. op de heide). Geiten vreten zelfs doornige struiken.Door begrazing kunnen bomen en struiken een karakteristieke, ‘geschoren’ vorm krijgen.
