Ordening naar functies is de methode om zowel bij de vorming als bij de herordening van een archief de afdelingen te ontlenen aan de taakonderdelen van de instelling of de persoon die het archief vormt of heeft gevormd.
In tegenstelling tot het gestelde in de Nederlandse Archiefterminologie verdient het de voorkeur te spreken van methode van ordening naar functies en niet van "functioneel beginsel".
Vaak zal de aanwezigheid van stukken in een archief voortvloeien uit de vervulling van bepaalde functies door de instelling of persoon, die het archief vormt. Een voor de hand liggende methode van ordening is dan, de stukken die de neerslag vormen van de uitoefening van één functie (taakonderdeel, onderwerp van bemoeiing) bijeen te houden. Hetgeen in de toelichting op de methode van ordening naar organisatie is opgemerkt ten aanzien van seriebestanddelen, geldt bij ordening naar functies evenzeer.
Voor zover bij de vorming van een archief of een gedeelte ervan niet reeds is uitgegaan van een ordening naar functies, komt toepassing ervan bij latere ordening in strijd met het structuurbeginsel en/of het bestemmingsbeginsel.
