het weten. Het verwerven van kennis berust op iemands verstandelijke vermogens (waarneming, geheugen, oordeel enz.) en op de aard van zijn persoonlijkheid (het openstaan voor de wereld, de intensiteit van zijn interessen).
Wanneer de kennis toeneemt, is er niet alleen sprake van een verwerven van meer kennis, maar vooral van een reorganisatie van alle aanwezige kennis. Als in een → psychoanalyse bijv. de patiënt de betekenis van een → neurosesymptoom ontdekt, kan dit zijn genezing tot gevolg hebben. Nieuwe kennis verandert de persoonlijkheidsstructuur, zowel wat de intellectuele als wat de affectieve aspecten ervan betreft.
