Alle voorstellingen van de werkelijkheid die mensen als waar beschouwen en waarmee ze zich oriënteren.

kennis - Het weet hebben van iets op basis van ervaring of associatie, zoals men op de hoogte kan zijn van de wetenschap, kunst of techniek. Verwijst ook naar het geheel aan informatie dat kan worden verworven door studie, onderzoek, observaties of ervaring.

Kennis bestaat uit alle opgedane informatie en ervaringen in het leven van een persoon. Voor bijna elke handeling die een persoon verricht is kennis nodig. Dat kan kennis zijn die bijna iedereen bezit, zoals de kennis die nodig is om de dop van een fles te draaien, tot zeer complexe kennis die maar weinigen hebben, waarmee je bijvoorbeeld de defecte motor van een auto weer kan laten draaien. De twee voorbeelden hierboven zijn voorbeelden van praktische kennis, kennis waarmee een praktisch voo...

Kennis is dat wat men weet, betekenis heeft en toegepast wordt door de mens of door de maatschappij als geheel. Vaak wordt bij menselijke activiteiten zo wel een specifieke kennis, ervaring, vaardigheid en attitude vereist. We noemen deze verzameling: een competentie. Er bestaan vele soorten kennis zoals zelfkennis, vakkennis, wetenschappelijke kennis, talenkennis, enzovoorts. Kennis is een persoonlijke bekwaamheid om te handelen: een vermogen waarin het weten, toepassen en houding zijn geïnteg...

kennis - zelfstandig naamwoord uitspraak: ken-nis 1. iemand die je kent ♢ Ruud Gullit is een kennis van me 2. wat je weet doordat je het geleerd hebt ♢ zijn kennis van de Nederlandse taal is groot 1. ik heb er kennis van genomen [ik heb het gehoord maar doe er niet veel mee]<...

Het persoonlijk vermogen dat iemand in staat stelt om juist te handelen, als het product van gegevens, ervaring, vaardigheden en attitudes waarover een persoon op een bepaald moment beschikt.

Zie epistemologie.

zie Bewustheid, zie Kunst.

kennis op het gebied van de informatie- en communicatietechnologie (ICT); kennis van de ICT

(in de verpleegkunde): Kennis, niet alleen opgedaan uit de verplegingswetenschap, maar ook uit andere vakgebieden

De kennis die nodig is om de vaardigheid uit te kunnen voeren; kennis van de stappen.

Kennis die gebaseerde is op waarneming.

Deze term wordt gebruikt in tweeërlei zin. Hij kan zoowel aanduiden 1 de kennis, welke in Godzelf is als 2 de kennis, welke het redelijk-zedelijke schepsel en met name de mensch aangaande God bezit. 1. Kennis Gods, als kennis van God, in onderscheiding van kennis aangaande God. Bij de beschouwing hiervan, heeft men zich steeds te laten leiden door de gedachte, vertolkt in het profetische woord: er is geen doorgronding van Zijn verstand (Jes. 40 : 28). Elke poging om zich eenig begrip van Go...

Locale kennis - bekendheid met de plaatselijke toestanden, hulpbronnen en belangen niet alleen, maar ook grondige kennis van al hetgeen daarmede in verband staat en die belangen kan bevorderen.

(in de verpleegkunde): Kennis, niet alleen opgedaan uit de verplegingswetenschap, maar ook uit andere vakgebieden.

essayistische kennis treffen we aan in teksten waarin weliswaar beargumenteerd wordt voor de gehuldigde denkbeelden, maar zonder dat die argumenten op wetenschappelijke wijze verworven zijn of verantwoord worden.