Man, Hendrik de, Belgisch socioloog en politicus, *17.11.1885 Antwerpen, +20.6.1953 Murten (Zwitserland). De Man was vrijwilliger in de Eerste Wereldoorlog en vervulde opdrachten in Rusland (1917) en de vs.
Week in 1922 uit naar Zwitserland. Van 1929 tot 1933 was hij hoogleraar in Frankfurt. Als socialist brak hij met het marxisme en gaf het socialisme een ethische grondslag. In 1933 moest hij Duitsland verlaten en ging hij een belangrijke rol spelen in de Belgische politiek, vooral door de uitwerking van het → Plan van de Arbeid. Hij was minister van Openbare Werken (1935 1936), van Financiën (1936 1938) en ondervoorzitter van de ministerraad (1939 1940). In 1939 volgde hij Emile → Vandervelde op als voorzitter van de → Belgische Werkliedenpartij. Tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde hij met de Duitsers: hij ontbond in augustus 1940 de bwp en probeerde een `Unie van Hand en Geestesarbeiders' in het leven te roepen die de oude vakverenigingen moest vervangen. In 1942 week hij uit naar Zwitserland; hij werd in 1945 bij verstek veroordeeld.
